Ik heb een kamertje in mijn hoofd en het zit helemaal vol (2022)
Charlie, een meisje van veertien, komt plots alleen in het leven te staan. Haar vader stierf al toen ze acht was, haar moeder ondernam vorige week een poging tot zelfmoord. Aan Charlie wordt de vraag gesteld wat er nu gebeuren zal: laten ze de machines draaien, of neemt ze afscheid van haar moeder? Voor die moeilijke beslissing verstopt Charlie zich in het kamertje in haar hoofd.
Ze neemt haar oor tussen haar wijsvinger en duim en trekt die zó ver open, dat ze er fysiek in kan stappen. Ze kruipt en kruipt tot ze in haar hoofd is, waar haar moeder op haar ligt te wachten. Samen gaan ze op zoek naar een oplossing voor het verdriet. Charlie en haar moeder zijn echter niet alleen. Al snel komen er twee onbekenden het kamertje binnen. Jay en Fay stellen zichzelf voor als ‘passanten’ die gezonden zijn om Charlie te helpen met verwerken. Ze walsen Charlie door haar rouwproces en zorgen ervoor dat ze de juiste beslissing kan nemen. Dit theaterstuk voor jongeren heeft als doel rouw bespreekbaar te maken. Het tast de grenzen af tussen het poëtische verbloemen van pijnlijke zaken en de harde realiteit die Charlie achtervolgt.