Lotgeval (2018)
Het verhaal begint met een moord en eindigt met een mes in de hand. Achtervolgd door de gruwelijke fouten van zijn ouders, sluit een gebroken jongen zich af van de buitenwereld. Voortdurend opgejaagd door het doodgezwegen verleden gaat hij op zoek naar verlossing in de vorm van liefde en aanvaarding, maar weet niet waar hij die moet vinden.
In een wirwar van heden en verleden ontmoeten we hem als het kind en de volwassene, balancerend op de grens tussen schuld en onschuld. Hij zoekt naar het meisje, dat als enige zijn verleden deelt, ver voorbij hun eigen herinneringen. Zij wordt de verloren moeder, de aanbeden heilige, de belichaming van zijn verlossing en enkel voor haar komt hij ’s nachts uit zijn kelder. Hij volgt het meisje, kan zijn identiteit niet meer lossnijden van die van haar. Tot er een doodsbrief in de bus valt en hij terug moet naar het dorp van zijn jeugd, waar de gevels ogen hebben die veroordelen en monden die bijten.
Hij ziet zichzelf door een troebele bril en probeert zelfbeheersing te veinzen, iets waaraan het zijn beide ouders ontbrak. Er zijn mensen die hem willen helpen en een hand toereiken, maar hij blijft hen steeds verder van zich af duwen. De constante confrontatie met zijn beperkingen, zijn verleden en het afbrokkelen van zijn veiligheidsnet brengt hem op het randje van waanzin. Het mes wordt geslepen en wacht gloeiend op het lot.