Nu de waarheid onze namen noemt

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden naar schatting maar liefst 200.000 jonge vrouwen en
meisjes slachtoffer van de Japanse militaire dwangprostitutie. Ondanks dit grote aantal
slachtoffers bleef wat hen was aangedaan decennialang verborgen. Nu de waarheid onze
namen noemt vertelt hun stilgezwegen verhaal.

Batavia, 1943.
Wanneer Japanse soldaten de Nederlandse bevolking van Nederlands-Indië naar
jappenkampen deporteren, worden de 18-jarige Lies, haar buurmeisje Adé, en vier andere
meisjes gescheiden van hun families. Onder het voorwendsel van een baan buiten de kampen,
worden ze naar een “trooststation” gebracht en gedwongen tot sekswerk. Gewapend met niets
dan haar tekentalent probeert Lies de dagelijkse gruweldaden van het “trooststation” vast te
leggen, in de hoop ooit te kunnen bewijzen wat haar en haar lotgenoten wordt aangedaan.
Maar, Lies’ vastberadenheid om te overleven wordt op de proef gesteld wanneer ze deze
aanhoudende nachtmerrie niet lijkt te kunnen ontsnappen. Hoe ver is ze daadwerkelijk bereid
te gaan om samen met de andere meisjes te overleven?
Den Haag, 2000.
Mevrouw Dekkers, een verbitterde bejaarde, berucht in het bejaardenhuis waar ze woont,
wordt geconfronteerd met haar verdrongen verleden wanneer de nieuwe verpleger Pieter haar
zorg op zich neemt en de Japanse Sachiko haar vraagt te getuigen over haar ervaringen als
“troostmeisje” tijdens een tribunaal tegen de Japanse staat. Terwijl haar onbehandelde trauma
naar de oppervlakte komt, moet ze beslissen of haar rechtvaardigheidsgevoel sterker is dan
haar schaamte en schuldgevoelens.
Nu de waarheid onze namen noemt is een aangrijpend filmscenario dat heen en weer springt
tussen twee geconnecteerde verhaallijnen over overleven, rechtvaardigheid en de strijd tegen
vergeten worden. Hoewel het gebaseerd is op een waargebeurd verleden, dient het verhaal als
een spiegel voor het heden.
Maddy Smeets